هفت لایه OSI و یا هفت لایه شبکه ،ابتدایی ترین اطلاعاتی است که برای یادگیری و آموزش شبکه باید بدانیم. در این مقاله قصد داریم که همه ی لایه های شبکه کامپیوتری که هفت لایه شبکه است را به صورت کامل بررسی و توضیح دهیم.
تاریخچه لایه های شبکه مدل OSI
شبکه های کامپیوتری از دو دهه ی قبل تا به امروز بسیار گسترش یافته است و از نرم فزارها و سخت افزارهای مختلفی بهره مند شده اند. بعد از گذشت زمان کوتاهی ، سازمان استاندارد جهانی (International Organization for Standardization) OSI در سال 1984 بر این باور شد که یک استاندارد کلی برای همه ی شبکه های کامپیوتری پیاده سازی کند و آن را لایه هایOSI نامید.
معرفی و وظایف لایه های OSI
لایه هفتم: Application layer یا لایه کاربردی
هفت لایه شبکه osi وجود دارد و این لایه تنها لایه ای است که کاربر می تواند با آن ارتباط برقرار کند و آن را بصورت ملموس حس کند. پروتکل های HTTP ، FTP ، TELNET ، SNMP ، POP3 و مشابه آنها جز نمونه پروتکلهایی هستند که در لایه هفتم فعالیت می کنند.
این لایه شبکه ، بین کاربر و سیستم عامل ارتباط برقرار می کند و از طریق این لایه با نرم افزارهای کاربردی ارتباط برقرار می شود. مثلا وقتی شما از نرم افزار اینترنت برای باز کردن صفحه وب استفاده می کنید در واقع از پروتکلHTTP برای ارسال درخواست خود توسط این نرم افزار استفاده کرده اید که همه اینها در لایه هفتم یعنی لایه کاربردی، از مدل OSI فعالیت می کنند.
مطلب پیشنهادی : شبکه چیست؟
لایه ششم: Presentation layer یا لایه نمایش
لایه نمایش یکی از لایه های شبکه osi است که نحوه نمایش اطلاعات را به ما نشان می دهد و تعیین می کند که اطلاعات چگونه فشرده سازی و یا رمزگذاری شوند. قالب بندی داده ها در لایه نمایش انجام می شود و همچنین نوع ارسال اطلاعات و کپسوله کردن آنها برای ارسال در این لایه صورت می گیرد.
لایه پنجم: Session layer یا لایه نشست
این لایه وظیفه ی مدیریت نشست بین کامپیوترها را دارد به این معنی که مدت زمان و یا مواردی که باید در نظر گرفته بشود را تعیین می کند.
در واقع لایه نشست، ۳ وظیفه ی اصلی بر عهده دارد که به ترتیب make یا ایجاد کردن، maintain یا مدیریت، terminate یا پایان دادن را بر عهده دارد.
انواع لایه های شبکه های کامپیوتری
لایه چهارم: Transport layer یا لایه انتقال
لایه چهارم از لایه های شبکه ، یک اتصال منطقی نقطه به نقطه بین دو ارتباط مثلا بین دو دستگاه کامپیوتر ایجاد می کند.
در لایه انتقال دو روش برای این کار وجود دارد.
۱ـ اتصال گرا (connection-oriented)
ارسال در پروتکل تی سی پی ( TCP ) است. در این پروتکل که اتصال گرا می‌باشد وظیفه کنترل جریان با قابلیت اعتماد بالا را دارد.
۲ـ غیر اتصال گرا (connectionless)
ارسال در پروتکل یو دی پی ( UDP ) است . این پروتکل غیر متصل می‌باشد و برخلاف TCP از سرعت بالا تری برخوردار است، اما قابلیت اعتماد آن کمتر است.
مطلب پیشنهادی : انواع توپولوژی شبکه های کامپیوتری
لایه سوم: Network layer یا لایه شبکه یا Router layer یا IP address layer
پروتکل معروف IP در لایه سوم کار می کند. روتینگ هم در این لایه انجام می شود .
لایه دوم: Data link layer یا لایه ارتباط داده یا MAC address layer یا Hardware address layer یا Physical layer
در این لایه ، سوئیچها و پل ها (bridges) و ایستگاههای اتصال بی سیم (Wireless Access Points یا WAPs) فعالیت می کنند و همچنین مودم ای دی اس ال و مودم عادی هم در این لایه قرار می گیرند.
لایه اول: Physical layer یا لایه فیزیکی
در این لایه از لایه های osi ، قراردادهای سخت افزاری اجرا می شود و انتقال نهایی اطلاعات که به صورت صفر و یک و سیگنال است جز وظیفه ی آن می باشد.
برای اطلاعات بیشتر می توانید صفحه ی دپارتمان شبکه و مشاوره ، پیاده سازی و نگهداری شبکه های رایانه ای را مطالعه کنید.
